
Хатыня
Бліжэйшыя паказы спектакля
– Маланка так стрэльнула, што аж сасна згарэла…
– Абы большай бяды не было…
Людзі, якія прадчувалі бяду. Людзі, якія жылі ў няведанні, разгубленасці, бяссіллі. Людзі, перад якімі кожны дзень паўставаў адзін і той жа выбар, які на самой справе быў выбарам без выбару. Людзі вёскі Хатынь.
Што мы ведаем пра іх? Якімі яны былі, як жылі, як ставіліся адзін да аднаго, да наваколля, што адчувалі напярэдадні трагедыі, аб чым думалі, гутарылі, з чым прачыналіся і засыналі? Калі б яны маглі нам нешта сказаць… То што б гэта было?
“Хатыня” – а менавіта так сваю вёску называлі мясцовыя – гэта гісторыя людзей, якія жылі з прадчуваннем “большай бяды”…
Аўтар інсцэніроўкі – Аляксандр Бародка
Рэжысёр-пастаноўшчык – Аляксандр Бародка
Мастак-пастаноўшчык – Марына Алекна
Узроставыя рэкамендацыі: 12+
Прэм’ера: 11 ліпеня 2024 года
Працягласць: 1 г. 20 хв. без антракту
- VI Міжнародны тэатральны анлайн-марафон “Дарогі Перамогі”, анлайн-паказ, май 2025г.
- III Рэспубліканскі тэатральны фестываль “Перамога” (Мінск, Беларусь), май 2025г.
- Спектакль “Хатыня” атрымаў дыплом “Лепшы спектакль вялікай формы на нацыянальнай мове” на VI Міжнародным тэатральным анлайн-марафоне “Дарогі Перамогі” ў маі 2025г.
- Вераніка Буслаева стала лаўрэатам у намінацыі “Лепшая жаночая роля” (за ролю Стэфы) у конкурснай праграме “Спектакль тэатра драмы” III Рэспубліканскага тэатральнага фестывалю “Перамога” (Мінск, Беларусь) у маі 2025г.
РОЛІ ВЫКОНВАЮЦЬ

Сцяпан
КРАЎЧУК
Адась

Арсеній
ЛУЦКІ
Лёкса

Фёдар
ПЯСЕЦКІ
Лёкса

Юлія
ЛАЗОЎСКАЯ
Марыся

Юлія
ГРУЖЭЎСКАЯ
Марыся

Ганна
АНІСЕНКА
Бабка Тэкля, Стэфа

Галіна ЧАРНАБАЕВА
заслужаная артыстка РБ
Бабка Тэкля, Стэфа

Вераніка
БУСЛАЕВА
Адэля, Стэфа

Надзея
ЦВЯТКОВА
Адэля

Сяргей
ШЫМКО
Васіль

Канстанцін
ВОРАНАЎ
Дзед Карабан

Ігар
СІДОРЧЫК
Дзед Карабан

Алесь
НІКАНЕНКА
Гнат

Павел
ЗАРОЎСКІ
Гнат

Уладзіслаў
ВІЛЕНЧЫЦ
Кузьма
ФОТАГАЛЕРЭЯ
ПРОМАРОЛІК
ВОДГУКІ
Тая цішыня, што запанавала ў зале напрыканцы спектакля, здавалася, будзе бясконцай. Гэта была цішыня-смутак, цішыня-боль, цішыня-памяць, цішыня-усведамленне таго, што такое ніколі больш не павінна паўтарыцца, цішыня-абавязак кожнага берагчы мір і спакой на нашай зямлі.
Адначасова менавіта яна, цішыня, а не гучныя апладысменты, стала знакам ўдзячнасці акцёрам за іх майстэрства і прафесіяналізм. З цяжкасцю ўяўляю, як такое можна сыграць...
Идти на данный спектакль или не идти? Однозначно идти. А вдруг он такой тяжелый, что я не выдержу? Такие мысли меня тоже посещали, но потом я подумала: я всегда могу выйти из зала, если эмоции будут настолько невыносимы. Тема Хатыни и других сожженных деревень – незаживающая, кровоточащая рана на теле нашей страны. И спустя столько десятилетий, спустя несколько поколений, она все еще болит и будет болеть еще долго. От нее невозможно сбежать или абстрагироваться, это наша коллективная травма. Это спектакль о жизни ДО, о мечтах, о надеждах, которым не суждено было сбыться. Спектакль о выборе, которого действительно не было. Спектакль о нечеловеческой жестокости и предательстве. В очередной раз восхищаюсь игрой актеров любимого театра, браво!
Спектакль, после которого аплодировать не хотелось, чтобы не нарушать эту тишину! Браво актерам и всем, кто это сделал! Я не представляю, как такое можно сыграть! Спектакль затронул душу каждого.
Спектакль сложный. Название говорит само за себя. Игра актеров великолепна.
Еще один достойный спектакль в РТБД. Спектакль, после которого хочется помолчать.
ПАКІНУЦЬ ВОДГУК
Усе водгукі на нашым сайце праходзяць мадэрацыю, таму з’яўляюцца на сайце не адразу, а праз нейкі час.